Η ζωή κατά λάθος επίτηδες

Πως λέγεστε μανδάμ; Λόλα, Λόλα Μανικιούρ απάντησε εκείνη. Το όνομα της προξένησε μια κάποια απορία στον κομισάρ Βαβά Μιλφέζ, αρχηγό του Β367 τμήματος δολοφονιών υπερπτέρυγων που είχε την έδρα του στην Ανατολική μεριά...

Μετά το ριμόντ στη κουζίνα και την ανακάλυψη όλων των ντεσού που είχα καταχωνιάσει τους 4 τελευταίους μήνες που είμαστε λίγο άνω κάτω, κατέληξα στο συμπέρασμα πως ο κόσμος θα ήτο πολύ καλύτερος αν δεν υπήρχε η σκόνη. Η...

Μ’ εκείνα και με τ’άλλα προσγειώθηκα στο Βενιζέλος μεσοβδόμαδα κάπου στα μεσάνυχτα. Ο πατέρας έπεσε, χτύπησε, μπήκε στο ΚΑΤ, μπήκα κι εγώ στο αεροπλάνο κι έφτασα. Για τις εσωτερικές μετακινήσεις εντός της πόλεως...

Εβδομάδα γεμάτη αδιάφορα ντεσού που τα ντύνω ενδιαφέροντα για να έχω κάτι να κάνω. Έχεις ποτέ την αίσθηση ότι θες να τα παρατήσεις όλα; Να πεις στοπ; Να πάρεις απόφαση πως οτιδήποτε κι αν είναι αυτό που κάνεις και για...

Εχθές δώρισα τη πρώτη μου πέτρα. Τις πέτρες μου τις φτιάχνω με μια τεχνική που ακόμα δεν την έχω μες το μυαλό μου ξεκάθαρη στο γραμμάριο, καθώς μέσα από λάθη κι αστοχίες έπιανα τα σωστά και προχωρούσα. Ξέρω όμως τις...

Ένα Σάββατο μετά. Δεν έχω γράψει τίποτα για μια εβδομάδα. Όσα λιγότερα σκέφτομαι, τόσα λιγότερα γράφω. Πέρασα αρκετές μέρες με χειρωνακτικές εργασίες κι ήμουν ευτυχής που από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα τα...

Κάπου σε road trip. Έχω χάσει τις μέρες, για τις ώρες ούτε λόγος. Ακολουθώ τον ήλιο για σιγουριά. Στο μοτέλ Έρος που έχω στρατοπεδεύσει έχει ελληνική τηλεόραση, την τούτη ώρα παρακολουθώ τη “Θεία από το Σικάγο”...

Η μέρα ξεκίνησε με τη παραδοχή “αποκλείεται να προλάβω”. Σαν πρώτη στάση είχα ορίσει το ταχυδρομείο, όταν έφτασα όμως εκεί, πεζός, διαγνώσθηκα άγνωστος καθώς ταυτότητα δεν είχα και τη συστημένη επιστολή η κυρία...

Βρέχει λες και είναι φθινόπωρο, σπάσιμο από τη μία αλλά απ’ την άλλη ο καιρός δε μου θυμίζει διαρκώς πως είναι καλοκαίρι και πως η πιο κοντινή θάλασσα είναι κάτι ώρες δρόμος, οπότε αυτό πιστώνεται στα πλας της βροχής...

Ο Παύλος Μελάς ήταν γόνος πλουσίας Αθηναϊκής οικογένειας, όμορφος κι ελπιδοφόρος νέος, επιφανές μέλος της καλής κοινωνίας της εποχής, παντρεμένος με τη Ναταλία Δραγούμη με την οποία είχε δύο όμορφα και υγιέστατα παιδιά...

Μια δόση βλακείας και αμπελοφιλοσοφίας είναι που και που απαραίτητη, ειδικά αν βασανίζεσαι να καταλάβεις αν έχεις δίκιο και που ή αν απλά για μια φορά ακόμα βρίσκεσαι στη προσφιλή σφαίρα της ατομικής σου παράνοιας. Έτσι...

Και τέλος πάντων εκεί που καθόμασταν στο τραπέζι κι εγώ ξεφλούδιζα ένα αχλάδι, την κοίταξα και της είπα, τέλος. Όταν λες τέλος πρέπει να είσαι συγκεκριμένος, τέλος αλλά τι τέλος; Τέλος σε όλα, τέλος στο σήμερα, τέλος...

Από το πρωί έχω την αίσθηση πως μες στ’ αυτί μου έχει μπει ένα άλιεν. Ακούω θορύβους και γαργάρες και δε ξέρω αν έχει πάρει νερό ή τι. Ο Ιούνιος μπήκε σα Δεκέμβριος, μαυρίλα κι ούτε μια διαφήμιση για τα...

Καμιά φορά αναρωτιέμαι, αν μπορούσα να κάνω ότι κακό ήθελα χωρίς να έχω καμία συνέπεια στη ζωή και στο κάρμα μου, θα το έκανα; Εχθές βρέθηκα με την Μ, για λίγα λεπτά της ώρας, μου είπε, δεν κανόνισα να συμβεί κάτι πολύ...

Έφυγα για Θεσσαλονίκη πριν δυο μέρες, σε ρυθμό ανάποδο του ρελαντί. Η κοίλη, την οποία πέρσι έκανα εγχείρηση φαίνεται να έχει σπάσει κι αποφάσισα να επισκεφθώ τον Πολυχρόνη, χειρούργος περιωπής. Έλα να σε δω λέει, μόλις...

Ημέρα Δευτέρα, αύριο Τρίτη, μεθαύριο Τετάρτη. Οι μέρες, οι μήνες, τα λεπτά σε μια κυκλική επαναληπτική πορεία μετρούν την δική μου ανεπίστρεπτη ευθεία που ξετυλίγεται. Στάθηκα σήμερα πάλι στην ουρά του σούπερ μάρκετ...

Στην Ελλάδα μας αρέσει να λέμε πως φταίνε οι πολιτικοί για τα αδιέξοδα χρόνια, για τις ατέρμονες προσπάθειες ανασύστασης του κράτους, επαναχάραξης κοινωνικής πολιτικής, επανασύνταξης και ορθογραφικού ελέγχου του...

Ξύπνησα νωρίς, ξεκίνησα κατά τις 6, τράβηξα προς το νότο για δουλειές με σκοπό να γυρίσω το βράδυ. Προς το νότο τέτοια εποχή τραβάνε κι όλα τα αποδημητικά πουλιά, προς τη Κερκίνη που είναι μια ανάσα από τα σύνορα...

Γιατί χωρίζουμε; Γιατί ενωνόμαστε; Γιατί αποζητούμε το σύνολο κι όχι τη μονάδα; Βάλε 1.000 να αναπαραχθούν, θα γίνουν χιλιάδες. Δώστους φαί, νερό, ζέστη, διασκέδαση, μην τους αναγκάσεις να δουλέψουν ποτέ. Προσέφερε τους...

Όταν γνώρισα τον κ. Θόδωρο, το μόνο που ήξερα να κάνω για τον εαυτό μου ήταν να μιλάω χαμηλοφώνως, να εισέρχομαι διακριτικώς και αν τυχόν κατάφερνα να περάσω απαρατήρητος, ήμουν πολύ ευτυχής. Mister cellophane ψυχή τε...

Πρωί. Στο μεγάλο παράθυρο της κουζίνας παρατηρώντας τους λιγοστούς περαστικούς. Έχω να κοιμηθώ από εχθές, πριν λίγο έφτασα. Πρώτη φορά μετά από καιρό που οδήγησα νύχτα, πέρασα μέσα από το κέντρο της πόλης και μετά...

Πέρασα απ’ τα καμένα στη Βαρυμπόμπη σήμερα κι αργότερα από το Μάτι, το’ φερε η δουλειά έτσι και όλη μέρα αυτά έβλεπα. Θυμήθηκα τη φωτιά τη μεγάλη , γλύτωσα μα δεν ήταν η πρώτη φορά που η φωτιά με κυνήγησε. Σε αντίθεση...

Από τη μέρα που στρατοπέδευσα στου Θόδωρου δε κάνω άλλη δουλειά από το να τρώω, να πίνω, να μιλάω και να κοιμάμαι. Επίσης έπαιξα τάβλι, πόρτες μόνο, και χαρτιά, δηλωτή μόνο. Μίλησα για αγάπη και για χωρισμό, για υγεία...

Περιφερόμενος μεταξύ Θεσσαλονίκης & Αθηνών παρατήρησα ότι τα σούπερ μάρκετ Γαλαξίας είναι στα χρώματα της Ουκρανίας, καραγκαγκάν όμως. Το ίδιο μπλε και κίτρινο ακριβώς. Χθες δούλευα με τον Αλεξάντερ, έναν νέο από...