Στη πρωινή βόλτα με τη Φρίντα τα πάντα ήταν παγωμένα. Ο δρόμος, τα φύλλα, το χώμα. Περπατούσα αργά μη τυχόν και γλυστρήσω. Ώρες ώρες σκέφτομαι πως αν ποτέ καταφέρω και φύγω από εδώ θα φοράω για το υπόλοιπο της ζωής...
Είδα στον ύπνο μου πως πήγα στο νεκροταφείο και μου είπαν πως είμαι νεκρός και πως πρέπει να καταβάλω κάθε χρόνο 1.564 ευρώ για να είμαι νεκρός. Μέσα στο όνειρο αναρωτιόμουν πως γίνεται να είμαι νεκρός και να πρέπει να...
Εχθές πήγαμε με την Αν σ’ ένα μέρος απαίσιο κι άσχημο συνάμα. Είναι δύσκολο να βρεις μέρη που συνδυάζουν ασχήμια και μιζέρια και φρικαθλιότητα. Ε, εχθές πήγαμε σ’ ένα τέτοιο μέρος. Στο τεμάχιο 69 του νεκροταφείου της...
Εχθές πήγα βόλτα με τα πόδια τη Φρίντα στο πάρκο· είχα καιρό να το κάνω αυτό. Τον τελευταίο μήνα και βάλε έγραψα πολλά χιλιόμετρα και είναι τώρα μέρες που είμαι σπίτι, γιατί αισθάνομαι άρρωστος. Σήμερα, πρώτη μέρα που...
Χάρη στον Θείο έζησα πολύ όμορφες στιγμές και ταξίδεψα σε ωραία μέρη. Με πήγε για κάμπινγκ στη Μονή όταν ήμουνα σχεδόν δέκα χρονών, είχε ακόμα πόνυ και τα έβλεπες να τριγυρνάνε και μετά περιοδείες με τα φουσκωτά...
Αυτές οι σελίδες που καθημερινά αυξάνονται είναι σαν να έχει ανοίξει μια χαραμάδα και πίσω της να βλέπω την άκρη ενός κόσμου που λαχταρώ να εξερευνήσω. Είναι ένας κόσμος που υπάρχει μέσα μου, και μέσα από τις σελίδες...
Αποφασίσαμε να φύγουμε για λίγες ημέρες, ξυπνήσαμε Θεσσαλονίκη. Αισθάνομαι όλο και πιο πολύ μαζί τους κάθε μέρα που περνάει. Το πρωί τις κοιτούσα πώς κοιμόντουσαν στο κρεβάτι αγκαλιά, και η Αν άνοιξε τα ματιά της και...
Δεν είμαι σίγουρος αν πρέπει να εξακολουθήσω να δηλώνω ημέρα και ημερομηνία κάθε πρωί που ξεκινώ να γράφω. Ίσως αφορά μόνο εμένα αυτή η ένδειξη, όπως και το πόνημα τούτο μάλλον μόνο εμένα αφορά. Είναι σαν ένα γραπτό...
Εχθές κηδέψαμε τον νεκρό. Οι κηδείες μοιάζουν με πένθιμα πανηγύρια, σιχαίνομαι τα πανηγύρια, πόσο μάλλον τα πένθιμα. Ο θάνατος του νεκρού ήταν το κερασάκι. Αισθάνομαι καιρό πως θα σκάσω κι έτσι πριν σκάσω και γίνουμε...
