Μέρα γεμάτη με πράγματα ασήμαντα. Διαδρομές, μπούρου μπούρου, ξανά διαδρομές. Η μέρα μου θα τελειώσει κατά τις 12 το βράδυ αφού στις 10 και κάτι πρέπει να είμαι αεροδρόμιο να παραλάβω έναν ξένο τεχνικό, να τον πάω στο...
Ξύπνησα νωρίς, ήπια καφέ. Βρήκα ένα κανάλι στο YouTube με καντάδες και παλιά τραγούδια κι έβαλα να παίζει καθώς απαντούσα σε διάφορα μέιλ κι έβριζα. Είναι πράμα εξτραορντινέρι να έχεις δώσει τόση βοήθεια, να ζητάς μια...
Η μέρα μου ήταν γεμάτη πεζά όνειρα και φανταστική πραγματικότητα. Ξύπνησα στην Αθήνα και είχα μια πρωινή κουβέντα με τον πατέρα ο οποίος στα 80 του περίπου είναι σαν ένα πολύ παλιό γραμμόφωνο που παίζει ωραίες μελωδίες...
Μετά από μισή ώρα και βάλε που σκάλιζα τον κήπο με τα γράμματα, ο ήλιος κάπως γύρισε και η φάτσα μου έκανε αντανάκλαση στην οθόνη. Πλέον έγραφα πρόσωπο με πρόσωπο. Μου έβγαλα λίγο τη γλώσσα να δω αν θα με δω κι αν θ’...
Πέρασα κάποιες ώρες το απόγευμα βλέποντας ειδήσεις από διεθνή ειδησεογραφικά δίκτυα μια και ελληνική τιβί δε πιάνω εδώ που είμαι. Νταξ μου’ χει λείψει τα μάλα το τηλεοπτικό μας τσίρκο αλλά κατά βάση νομίζω πως διάγω βίο...
Επιτέλους λίγο χουζούρι. Ο Μπόμπυ ο μάστορας ο Ισπανός, έχει έρθει από το πρωί και δουλεύει. Έχει κλειδιά κι έτσι δε με ξύπνησε. Ο Μπόμπυ δε ζητάει τίποτα, ούτε ποτέ ρωτάει πόσα λεφτά θα πάρει άμα κάνει εκείνη ή την...
Αποφασίσαμε με την Αν να κάνουμε μια μικρή ανακαίνιση. Ότι είναι για εμάς μια μικρή ανακαίνιση είναι για άλλους να χτίσουν έναν ουρανοξύστη. “Ο Μπόλεκ και ο Λόλεκ κοιτάνε τη βίδα”, θα μπορούσε να είναι ένας τίτλος. Ή αν...
Προχώρησα μετά από μήνες τις δουλειές στον πάγκο. Φαίνεται πως οι ατελείωτες δοκιμές και οι αμέτρητες ώρες του προηγούμενου χρόνου έχουν φέρει το αποτέλεσμα που ήθελα, κυρίως στην επίγνωση των υλικών και πως αυτά...
Κάποτε όλα τελειώνουν, αυτό σκέφτηκα το πρωί που άνοιξα τα μάτια μου. Δεν σκέφτηκα αν θέλω να κάνω πρωινό και τι, δεν σκέφτηκα αν έχει ωραία μέρα και τι θα μπορούσαμε άλλο να κάνουμε εξόν τα προγραμματισμένα, δεν...
Σκεφτόμουν σήμερα πως αραιά και που έχουμε εθνικές εορτές κατά τις οποίες ξεπαστρεύουμε μαζικά διάφορα είδη. Πουχου σήμερα πάνε οι μπακαλιάροι, το Πάσχα τα αρνιά, τα Χριστούγεννα οι γαλοπούλες και πάει λέγοντας. Δεν...
Η μικρή από μικρή έχει δείξει σημάδια κοκεταρίας. Όσο μεγαλώνει η μία μεγαλώνει κι άλλη. Οι πρώτες δειλές απόπειρες μακιγιάζ έχουν γίνει πια καθημερινές, η στυλιστική άποψη του πως βγαίνουμε έξω στον κόσμο (για να πάμε...
Εχθές όλη μέρα γύρω γύρω για σχεδόν το τίποτα. Εφτασα αργά το απόγευμα στη Βερόνα, το ξενοδοχείο που μου είχαν κλείσει ήταν δίπλα στο αεροδρόμιο οπότε το να δω την πόλη δεν έπαιζε. Λίγο πριν το ξενοδοχείο είδα ένα Μακ...
Κάπου στον ουρανό. Έπιασα πρωινή πτήση για Βιέννη κι από εκεί για Μιλάνο. Θα νοικιάσω αυτοκίνητο και θα κινηθώ ανάμεσα σε Μιλάνο, Βερόνα και Περούντζια. Δεν έχω ξαναπάει στην Περούντζια. Δεν έχω ακόμα κανονίσει που θα...
Ξύπνησα νωρίς, έφυγα νωρίς, τελείωσα νωρίς. Όλα πήγαν καλά στη δουλειά και είχα χρόνο να ξαναπεράσω από την αποθήκη με τις αντίκες. Δώσαμε χέρια για τις νταμιτζάνες, να δω τι θα τις κάνω. Όταν ήμουν μικρός είχα εμμονή...
Τελευταία μέρα του μήνα κι η κρίση μας καλά κρατεί. Τα απόνερα της απώλειας του πατέρας της μικρής η άμπωτη της απώλειας του πατέρα της Αν και η παλίρροια της εφηβείας μάς έχει κάνει το μυαλό τρύπες. Ούτε εμείς ακόμα...
Είδα όνειρο πως βρισκόμουν σε αεροπλάνο που έπεφτε από τα 31.000 πόδια και κάποιοι κατάφεραν να πηδήξουν με αλεξίπτωτο αλλά όχι εγώ. Μετά σκεφτόμουν πως όταν με το καλό έχω έτοιμες τις λάμπες και τα άλλα πράγματα που...
Σήμερα θα πάμε θέατρο με τη σις. Θα πάμε να δούμε τον θείο, εκ δεξιών της μητέρας, ο οποίος είναι άνθρωπος του θεάτρου εξ απανέκαθεν. Είναι από αυτές τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις ανθρώπων του θεάτρου που ζει για αυτό...
Η πόλη φαίνεται ίδια, οι άνθρωποι ίδιοι, ο αέρας ίδιος. Μόνο που εγώ λέω πια ντα, αντί για ναι, όταν με ρωτάνε κάτι. Μου συνέβη μερικές φορες και πολύ μ’ ενόχλησε, με σόκαρε θα μπορούσα να πω κι αναρωτιέμαι γιατί πίνω...
Εχθές ένας φίλος μου έστειλε μια φωτογραφία, νομίζω είναι παμπάλαια αλλά και διάσημη, πρέπει να είναι από την εποχή του ‘90 που στην Αιθιοπία πέθαιναν τα παιδιά από τη πείνα. Η φωτογραφία απεικονίζει ένα νεότατο παιδί...
Αργά το βράδυ που ξύπνησα και ένιωθα το στήθος μου βαρύ σκεφτόμουν πως όταν γράφεις δημιουργείς έναν κόσμο που δεν υπάρχει αλλού παρά μόνο μες το δικό σου κεφάλι κι αυτό μπορεί να είναι Κόλαση και Παράδεισος μαζί. Θέλω...
Πέρασε ο 1ος μήνας, βάμος μπίεν. Όταν ξεκίνησα πέρσυ να γράφω μου έκανε εντύπωση που μετά την 1η εβδομάδα είχα γράψει πουχου 20 σελίδες και μετά την 2η 30 κλπ. Όταν έφτασα δε τις 100 ήταν λες και είχα πάει σε άλλη χώρα...
Εχθές για τη μάζωξη είχαν κλειστεί 2 τραπέζια το ένα δίπλα στο άλλο, αλλά όχι κολλητά. Στο ένα τραπέζι κάθισαν 12 άτομα και στο άλλο μόνος μου. Δεν κάθισε μαζί μου ούτε ένας μέχρι να’ ρθει η Αν, κάτι που βασικά...
Εχθές λοιπόν πήγαμε στο φαντασμαγορικό ελληνικό εστιατόριο Namoos Mykonos, love & mediterranean life. Μου ‘ρθε να σκάσω στα γέλια όταν είδα το όνομα, τα αφάν γκατέ της έλλειψης φαντασίας. Όταν είμαι στο...
Το να έχεις παιδί που το αναθρέφεις από βρέφος μέχρι να πάρει το δρόμο του πρέπει να είναι η πλησιέστερη δυνατότητα στο ν’ αγγίξει κανείς το μεγαλείο ή να νιώσει το δράμα της ανθρώπινης σχέσης και πως επιδρά καταλυτικά...
