Πρόσφατα κείμενα

Το κενό.

Πέρασε ο 1ος μήνας, βάμος μπίεν. Όταν ξεκίνησα πέρσυ να γράφω μου έκανε εντύπωση που μετά την 1η εβδομάδα είχα γράψει πουχου 20 σελίδες και μετά την 2η 30 κλπ. Όταν έφτασα δε τις 100 ήταν λες και είχα πάει σε άλλη χώρα...

Συμπόσιο.

Εχθές για τη μάζωξη είχαν κλειστεί 2 τραπέζια το ένα δίπλα στο άλλο, αλλά όχι κολλητά. Στο ένα τραπέζι κάθισαν 12 άτομα και στο άλλο μόνος μου. Δεν κάθισε μαζί μου ούτε ένας μέχρι να’ ρθει η Αν, κάτι που βασικά...

Love & Mediterranean life.

Εχθές λοιπόν πήγαμε στο φαντασμαγορικό ελληνικό εστιατόριο Namoos Mykonos, love & mediterranean life. Μου ‘ρθε να σκάσω στα γέλια όταν είδα το όνομα, τα αφάν γκατέ της έλλειψης φαντασίας. Όταν είμαι στο...

Ταρατατά.

Το να έχεις παιδί που το αναθρέφεις από βρέφος μέχρι να πάρει το δρόμο του πρέπει να είναι η πλησιέστερη δυνατότητα στο ν’ αγγίξει κανείς το μεγαλείο ή να νιώσει το δράμα της ανθρώπινης σχέσης και πως επιδρά καταλυτικά...

Γκόλφω και Ρενάτα.

Στη πρωινή βόλτα με τη Φρίντα τα πάντα ήταν παγωμένα. Ο δρόμος, τα φύλλα, το χώμα. Περπατούσα αργά μη τυχόν και γλυστρήσω. Ώρες ώρες σκέφτομαι πως αν ποτέ καταφέρω και φύγω από εδώ θα φοράω για το υπόλοιπο της ζωής...

Πρόλογος (για 1.564 ευρώ)

Είδα στον ύπνο μου πως πήγα στο νεκροταφείο και μου είπαν πως είμαι νεκρός και πως πρέπει να καταβάλω κάθε χρόνο 1.564 ευρώ για να είμαι νεκρός. Μέσα στο όνειρο αναρωτιόμουν πως γίνεται να είμαι νεκρός και να πρέπει να...

Τεμάχιο 69.

Εχθές πήγαμε με την Αν σ’ ένα μέρος απαίσιο κι άσχημο συνάμα. Είναι δύσκολο να βρεις μέρη που συνδυάζουν ασχήμια και μιζέρια και φρικαθλιότητα. Ε, εχθές πήγαμε σ’ ένα τέτοιο μέρος. Στο τεμάχιο 69 του νεκροταφείου της...

Πολύ τίποτα.

Εχθές πήγα βόλτα με τα πόδια τη Φρίντα στο πάρκο· είχα καιρό να το κάνω αυτό. Τον τελευταίο μήνα και βάλε έγραψα πολλά χιλιόμετρα και είναι τώρα μέρες που είμαι σπίτι, γιατί αισθάνομαι άρρωστος. Σήμερα, πρώτη μέρα που...

Ο Θείος.

Χάρη στον Θείο έζησα πολύ όμορφες στιγμές και ταξίδεψα σε ωραία μέρη. Με πήγε για κάμπινγκ στη Μονή όταν ήμουνα σχεδόν δέκα χρονών, είχε ακόμα πόνυ και τα έβλεπες να τριγυρνάνε και μετά περιοδείες με τα φουσκωτά...

Χαραμάδα.

Αυτές οι σελίδες που καθημερινά αυξάνονται είναι σαν να έχει ανοίξει μια χαραμάδα και πίσω της να βλέπω την άκρη ενός κόσμου που λαχταρώ να εξερευνήσω. Είναι ένας κόσμος που υπάρχει μέσα μου, και μέσα από τις σελίδες...