Η Μέλανι Χάμλετ, αρθρογράφος, κωμικός, στόρυ τέλερ καιταλοιπά, είναι μια εξαιρετική απόδειξη πως δεν έχει πολύ μεγάλη σημασία αν γράφεις μπούρδες, αρκεί να τις γράφεις καλά. Το συντακτικό, οι ευφυείς λέξεις, τα παραδείγματα, το λίγο spicy και κωμικό ύφος και τσουπ νάτο ένα αρθράκι να ταίσει το αδηφάγο τέρας τής διαρκούς ενημέρωσης, ψυχαγωγίας και πληροφόρησης που μας κυνηγά.
Οι μπούρδες, ιδιαίτερα αν είναι καλογραμμένες, αναπαράγονται για να έχει κάτι να διαβάσει στο καναπέ ή στο λεωφορείο ο καταναλωτής πολίτης ο οποίος πρέπει να είναι ενήμερος για όλα, ντεμέκ. Αν ψάξεις λίγο στο διαδίκτυο, την ίδια μέρα θα βρεις άρθρα που υποστηρίζουν ένα ποτήρι κόκκινο κρασί την ημέρα κάνει καλό και άλλα άρθρα που υποστηρίζουν πως προκαλεί καρκίνο. Άλλα που λένε τρώτε πρωινό κι άλλα που λένε μη τρώτε πρωινό. Το βασίλειο πάει σόι και αν αφεθεί κανείς να ψάχνει, να διαβάζει ή να δίνει σημασία σε όλα αυτά, μάλλον θα πεθάνει από πρόωρο γήρας, κουρασμένος και καρκινοπαθής από το πολύ διάβασμα. Οι υποδείξεις για το πως ζούμε ή για το πως θα έπρεπε να ζούμε πάνε κι έρχονται και στο τέλος καταλήγουν εκεί που τους αξίζει, στα άχρηστα.
Η Μέλανι σε ένα καλογραμμένο άρθρο που αναπαρήγαγε η δωρεάν φυλλάδα Lifo, ισχυρίζεται ότι “οι άντρες δεν έχουν πια φίλους και όλο το συναισθηματικό βάρος πέφτει στις γυναίκες”. Μάλιστα στην εισαγωγή του άρθρου η φυλλάδα αναφέρει πως το άρθρο κυκλοφόρησε στο Harper’s Bazaar και έγινε viral, λες κι αυτό δηλώνει κάτι. Viral γίνεται η κάθε μία μαλακία που μπορεί να σκεφτεί κανείς, αρκεί να τραβήξει λίγο τη προσοχή τού κατά τ’ άλλα πολιτισμένου φιλομαθούς κοινού. Όταν διαβάζω κάτι το οποίο έχει τη δύναμη της βλακείας, πάντα διαβάζω και τα σχόλια. Το συγκεκριμένο άρθρο εδώ και 3 μέρες αναφέρει 27 σχόλια τα οποία όμως δεν εμφανίζονται πουθενά. Μυρίζω φο.
Αλλά ας αφήσουμε τα εν δυνάμει φο σχόλια και ας πιάσουμε τις μπούρδες.
Μπούρδα 1.
(αναπαραγωγή από Lifo)
Στο άρθρο του περιοδικού φιλοξενούνται μαρτυρίες γυναικών όπως η 24χρονη καθηγήτρια Αγγλικών η οποία λέει χαρακτηριστικά ότι, δεν μπορεί να θυμηθεί τη στιγμή που έγινε η ψυχοθεραπεύτρια του φίλου της, θυμάται όμως πολύ καλά πώς η ίδια αναγκάστηκε να παραμελήσει τις δικές της ανάγκες για να του «στέκεται» διαρκώς, μέχρι που κατέρρευσε η ίδια και έπρεπε να νοσηλευτεί.
Είσαι 24 χρονών καθηγήτρια (!). Αυτό από μόνο του αξίζει μπράβο. Δε μπορείς να θυμηθείς τη στιγμή που έγινες ψυχοθεραπεύτρια του φίλου σου; Για να γίνεις κάτι, φούρναρης, ποδοσφαιριστής, οικοδόμος, πρέπει και να μπορείς να γίνεις αυτό το κάτι και να προσφέρεσαι. Αν έχεις μπλέξει με καταναγκαστικό, άχρηστο μάλαξ και η υπεροπτική σου βοήθεια, μια και είσαι και καθηγήτρια, ελπίζεις πως θα σε κάνει ακόμα πιο απαραίτητη στον ψυχορραγούντα βούβαλο που μάζεψες, εσύ φταις. Έφτασες να νοσηλευτείς γιατί παραμέλλησες τόσο πολύ τις δικές σου ανάγκες που στο τέλος κατάρρευσες; Μοντιέ, δάκρυσα. Έπρεπε να του στέκεσαι “διαρκώς”; Μήπως είσαι καλόγερος και του βάσταγες τα παλτό; Κι αυτός κάθε μέρα αγόραζε κι άλλο παλτό; Και στο τέλος εσύ, αφελή και γλυκιά 24χρονη καθηγήτρια αγγλικών, κατάρρευσες από το υπέρβαρο ψυχολογικό βάρος των παλτών του αψυχολόγητου γκόμενου σου; Να σε ρωτήσω βρε καθηγήτρια, γαμιόσαστε καθόλου; ή μόνο μιλούσατε;
Μπούρδα Νο2,
«Συζητούσαμε διαρκώς αποκλειστικά για τα σχέδια και τις φιλοδοξίες του, κι εγώ όφειλα να επικυρώνω τις απόψεις του και να υποστηρίζω πλήρως την καριέρα του. Έπαιζα σε 24ωρη βάση το ρόλο του συναισθηματικού γκουρού του επειδή ο ίδιος φοβόταν να αποδεχτεί τα συναισθήματά του».
Μάστα, η 2η μπούρδα σου απάντησε στην ερώτηση μου. Συζητούσατε διαρκώς ε; Δηλαδή πόσο διαρκώς; Δουλειές δεν είχατε; Στο σούπερ μαρκέτ δεν πηγαίνατε; Εκκλησία; Κι εσύ όφειλες(!) να επικυρώνεις τις απόψεις του; Βρε καθηγήτρια, μήπως είσαι η μαμά του; Έπαιζες σε 24ώρη βάση τον συναισθηματικό του γκουρού; Δηλαδή εκτός από καθηγήτρια, ψυχοθεραπεύτρια, καλόγερος, είσαι και γκουρού; Και 24 Μαιών; Νταξ, πολύ προχώ μοντέλο φιλαράκι. Α ναι, και κάτι ακόμα, έτσι όπως σας ακούω, είστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον!
Μπούρδα Νο3.
Εκείνος αρνιόταν να μιλήσει σε άντρες φίλους του ή σε κανονικό ψυχοθεραπευτή και διαρκώς βρισκόταν σε μια έντονα αμφίθυμη διάθεση με τακτικές εκρήξεις θυμού. Χώρισαν οριστικά μετά από τρία χρόνια σχέσης, όταν η εξάντληση και το άγχος την έστειλαν στο νοσοκομείο και ο φίλος της ήταν «πολύ απασχολημένος» και δεν πρόλαβε να την επισκεφτεί.
Αρνιόταν να μιλήσει σε κανονικό ψυχοθεραπευτή; Μιλούσε σε ψυχοθεραπευτή μαϊμού δηλαδή; Εσύ είσαι αυτή; Μήπως η μαϊμού ψυχανάλυση σου που απλόχερα προσέφερες τον έκανε κιμά; Κι αφού μιλούσατε όλη μέρα εσείς οι δύο, σου πήρε τρία χρόνια να καταλάβεις που έχεις μπλέξει; Που το πήρες το δίπλωμα των πολλαπλών ειδικοτήτων σου, στα jumbo; Χώρισες οριστικά μετά από 3 χρόνια (!!!); Δηλαδή είχατε και ενδιάμεσους χωρισμούς; Και όλα αυτά μέσα σε 3 χρόνια; Νταξ κατάλαβα, δε γαμιόσασταν καθόλου. Το ότι ήταν πολύ απασχολημένος και δεν ήρθε να σε δει στο νοσοκομείο (!!!) δεν το εισέπραξες σωστά. Το σωστό είναι, βρήκε επιτέλους γκόμενα της προκοπής και κάνει αυτά που γουστάρει που μαζί σου δε μπορούσε.
Μπούρδα Νο4.
Για πολλές γενιές, οι άντρες έχουν διδαχθεί να απορρίπτουν συναισθηματικά χαρακτηριστικά όπως η τρυφερότητα και η ευαισθησία με συνέπεια να μη διαθέτουν τα απαραίτητα εργαλεία για να διαχειριστούν την εσωτερικευμένη οργή και απογοήτευσή τους. Παράλληλα, η εικόνα της γυναίκας ως σωτήρα, όπως και η αναζήτηση του άνδρα που κρύβεται στο κτήνος, εξακολουθούν να ρομαντικοποιούνται στην οθόνη, μικρή και μεγάλη.
Η εσωτερικευμένη οργή κι απογοήτευση προκύπτει κατά πάσα πιθανότητα από κάτι φανταστικές υπάρξεις σαν εσένα που γράφουν ασύστολες μπούρδες και περνιούνται για έξυπνες, επειδή άλλες φανταστικές υπάρξεις τις διαβάζουν κι επικροτούν. Το γυναικείο φύλο πάλεψε σθεναρά για το φεμινιστικό κίνημα για να έρθει το ίδιο κίνημα δεκαετίες αργότερα να πει, μάλλον μαλακία κάναμε. Ο ανταγωνισμός σε μία σχέση δε βοηθάει κι αν τη μία μέρα ο ένας είναι προσιτός και την άλλη απρόσιτος, αυτό δεν είναι χαρακτηριστικό δια βίου. Η φύση από μόνη της έχει δώσει κάποια χαρακτηριστικά σε κάθε φύλο, η γυναίκα πιο τρυφερή και ανθεκτική, ο άντρας πιο δυνατός σωματικά και πιο γρήγορος και πόσα ακόμα χαρακτηριστικά που το ένα συμπληρώνει αλλά και μερικές φορές αναιρεί το άλλο. Αν εσύ μετά από 3 χρόνια κατέληξες στο νοσοκομείο ενώ λες ότι αυτός είχε το πρόβλημα, υποθέτω ότι κατέληξες σε νοσοκομείο για ψυχιατρική βοήθεια. Εγώ φίλτατη, δεν ξέρω κανέναν άντρα που βλέπει τη γυναίκα ως Σωτήρα, ούτε έχω δει και καμιά ταινία που ρομαντικοποιεί το κτήνος. Αντιθέτως θα έλεγα πως αν θες να δεις αντρικές ρομαντικές ταινίες δοκίμασε τα HardCore Henry, Platoon, Apocalypse Now, Band of Brothers κ.α.
Μπούρδα Νο5
Και καθώς οι σύγχρονες σχέσεις συνεχίζουν να ασκούν πίεση στη «μία» να είναι «μία και μοναδική» (όπου οι άντρες βάζουν τις γυναίκες ή τις κοπέλες τους να παίζουν συγχρόνως τους ρόλους καλύτερης φίλης, ερωμένης, συμβούλου καριέρας, στυλίστριας, γραμματέως, συναισθηματικής μαζορέτας, μαμάς και εν τέλει ψυχοθεραπεύτριας σε διαρκή εφημερία και χωρίς την αμοιβή των 100 ευρώ ανά ώρα), αυτή η μορφή «συναισθηματικής χρυσοθηρίας» στην οποία αναλώνονται δεν είναι μόνο επιζήμια για τους ίδιους τους άντρες, είναι εντελώς εξουθενωτική για μια ολόκληρη γενιά γυναικών.
Εμ, πες το κα. καθηγήτρια τόση ώρα, για τα λεφτά γίνεται η φάση; Τα 100 ευρώ / ώρα ψάχνεις; Έλα βρε πουλάκι, θα στα δώσουμε. Έτσι πιστεύεις ε; Ότι θέλουμε τη μία και μοναδική; Ε κοιμάσαι όρθια σίγουρα κι επίσης σίγουρα δεν κάνεις καλό σεξ.
Μπούρδα Νο6 και δε περιγράφω άλλο.
Το θέμα είναι ότι οι περισσότεροι άντρες δεν κάνουν τον κόπο να διατηρήσουν τις φιλίες τους μόλις παντρευτούν.
Μμμ, τι να σου πω τώρα; Αν θεωρείς ότι ο άντρας ψάχνει στη γυναίκα τη μία και μοναδική, τον Σωτήρα, τον μπαλαντέρ που θα παίξει όλους τους ρόλους, είναι γιατί αυτό θέλεις εσύ. Να είσαι η μία και η μόνη, να μην υπάρχει καμία άλλη γυναίκα και σίγουρα δεν υπάρχει λόγος ο άντρας σου να έχει πια μάνα. Όσο για τους φίλους, ναι βεβαίως, αρκεί να είναι παντρεμένοι, να έχουν ή να θέλουν να κάνουν παιδιά, να τα πας καλά εσύ με τις γκόμενες / συζύγους τους, να μην ξενοκοιτάνε, να ξέρουν πως να φέρονται, να μην πίνουν πολύ, να ντύνονται όμορφα και πάνω από όλα να μη συζητούν με τον γκόμενο σου για άλλες γυναίκες. Αν πληρούνται οι προϋποθεσεις, μπορείς αγάπη μου να έχεις όσους φίλους θέλεις!!! Τι; Θα πάτε για ποτό; Α, ναι βέβαια να πάτε, καλή διασκέδαση αγάπη μου. Στις 11 να είσαι σπίτι.
Αρχικά αναρωτήθηκα ποιός τα έγραψε όλα αυτά και μετά αναρωτήθηκα πως τα αναπαρήγαγε ο οποιοσδήποτε, χωρίς ίχνος σκέψης. Έψαξα λίγο τη Μέλανι Χάμλετ και φυσικά μου λύθηκαν όλες οι απορίες όταν διάβασα το άρθρο της, “I Never Wanted to Settle Down. Then I Met a Man Who Lets Me Be the ‘Dude’ in Our Relationship”. Εμ, πες το κα. Μέλανι πως θέλεις να είσαι ο Dude στη σχέση κι άσε εμάς τους κοινούς θνητούς στην ησυχία μας.
https://www.youtube.com/watch?v=96EChBYVFhU
https://www.youtube.com/watch?v=R8weLPF4qBQ
https://www.youtube.com/watch?v=9l-ViOOFH-s
«μΥδράλιο, ρώσικη σάλατα». © Γιάννης Κακούρης.
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση με αναφορά στην πηγή.
