Πέρασα μερικές ώρες ακούγωντας το Hallelujah απο διαφορετικούς καλλιτέχνες μέχρι να καταλήξω, τα live του Leonard Cohen είναι η καλύτερη επιλογή γι’αυτό το άσμα. O πρωτογεννής μπαμπάς Leonard εκτός του ότι έγραψε τούς στοίχους και συνέθεσε γι’ αυτό – και γι’ αυτό – το αριστούργημα τη μουσική, το εκτέλεσε με έναν τρόπο που με κάνει να πιστεύω πως εκείνη για την οποία το έγραψε, ακούει.
Your faith was strong, you needed proof
You saw her bathing on the roof
Her beauty in the moonlight overthrew you
She tied you to a kitchen chair
She broke your throne, and cut your hair
And from your lips she drew the Hallelujah
I did my best, it wasn’t much
I couldn’t feel, I tried to touch
I’ve told the truth, I didn’t come to fool you
And even though it all went wrong
I’ll stand before the Lord of Song
With nothing on my tongue but Hallelujah
Ο προηγμένος πρωτόγονος Leonard δεν ήταν ladies man όπως αβίαστα μπορεί κανείς να υποθέσει, είχε αγάπες μακροχρόνιες και μακρόσυρτες, αγαπούσε όπως ήθελε ν΄αγαπιέται, με την καρδιά. Η αράδα από την αυτοβιογραφία του “My reputation as a ladies’ man was a joke that caused me to laugh bitterly through the ten thousand nights I spent alone” το λέει μια χαρά. Με την καρδιά ήξερε να ζει και με την καρδιά γεμάτη πέρασε απέναντι, αξιαγάπητος κι άφραγκος. Καρδιά γεμάτη, τσέπη άδεια, μιας κι ο λογιστής του τον έκλεβε αρειμανίως.
Νωρίτερα επισκέφθηκα τη λαϊκή Σιδηροκάστρου. Αγόρασα γαύρο μαρινάτο και κεράσια, σκοπεύω να τα φάω αλλά όχι ταυτόχρονα. Τώρα βλέπω τον “Νονό” ενώ πριν έβλεπα τον “Δήμιο”, Ισπανική ταινία του ’60. Δεύτερη φορά που τη βλέπω. Ο κατ’ επάγγελμα νεκροθάφτης Χοσέ αρνείται πεισματικά να γίνει κατ’ επάγγελμα δήμιος. Φοβάται απελπιστικά να πάει την εμπειρία ένα βήμα πίσω. Πιέζεται όμως ασφυκτικά από τον μέλλοντα πεθερό, πρώην δήμιο, Αμαδέο και τη κόρη Κάρμεν αλλά κι από τις ανάγκες της επιβίωσης. Βλέποντας τον “Δήμιο” 2η φορά αναρωτήθηκα αν ο Λειβαδίτης έγραψε το ποίημα “Βιβλίο ασκήσεων” γιατί είδε τη ταινία.
Την πρώτη φορά που ενέδωσα,
σκέφτηκα ύστερα απελπισμένος να πάω να πνιγώ.
Τη δεύτερη φορά μου αρκούσε να
κοιτάω απλώς τη θάλασσα.
Τώρα σιχαίνομαι ακόμα και το νερό.
Όπως ο νεκροθάφτης Χοσέ, άθελα του, έγινε δήμιος έτσι κι ο Μαϊκλ Κορλεόνε, άθελα του, έγινε Δον. Ως νέος δήλωνε πως δεν έχει σχέση με την οικογένεια του και τις δραστηριότητες που αυτή εξασκεί. Άλλοτε η ανάγκη επιβάλλεται της επιθυμίας κι άλλοτε η επιθυμία της ανάγκης και καμιά φορά, αυτό που δεν θέλεις είναι τελικά αυτό που σε χαρακτηρίζει. Άπαξ και πέσεις στο νερό, πρέπει να κολυμπήσεις, εξόν κι αν αποφασίσεις να πνιγείς. Παρά ταύτα ακόμα και τούτο μπορεί να αποδειχθεί τρίκι όπως διαπίστωσε άλλωστε κι ο διαχρονικά αισιόδοξος Καρυωτάκης. Ο άμοιρος ντύθηκε, στολίστηκε κι έπεσε στη θάλασσα να πνιγεί μην γνωρίζοντας πως το ένστικτο της επιβίωσης δεν θα τον αφήσει. Περιέγραψε την εμπειρία με κωμικό τρόπο -ως συνήθως- στην αποχαιρετιστήρια επιστολή του, στο υστερόγραφο συγκεκριμένα.
[Υ.Γ.] Συμβουλεύω ὅσους ξέρουν κολύμπι νὰ μὴν ἐπιχειρήσουνε ποτὲ νὰ αὐτοκτονήσουν διὰ θαλάσσης. Ὅλη νύχτα ἀπόψε ἐπὶ δέκα ὧρες, ἐδερνόμουν μὲ τὰ κύματα. Ἤπια ἄφθονο νερό, ἀλλὰ κάθε τόσο, χωρὶς νὰ καταλάβω πῶς, τὸ στόμα μου ἀνέβαινε στὴν ἐπιφάνεια. Ὠρισμένως, κάποτε, ὅταν μοῦ δοθεῖ ἡ εὐκαιρία, θὰ γράψω τὶς ἐντυπώσεις ἑνὸς πνιγμένου.
Φαντάζομαι την απογοήτευση αλλά και την έκπληξη ενός ανθρώπου που ενώ έχει ήδη πνιγεί στη στεριά, αποτυγχάνει να πνιγεί στη θάλασσα. Περίεργο πράγμα η ζωή κι η ροή της. Οι ανάγκες κι οι επιθυμίες της και πως αυτές σε οδηγούν ή σε τελειώνουν.
Μια εμφανής ευθυμία με κυριεύει αυτές τις πρώτες ημέρες του καλοκαιριού αντικρύζωντας για μια φορά ακόμα το αδηφάγο τέρας του τουρισμού να τρώει τις σάρκες της ψαροκώσταινας που στη παραζάλη του εύκολου χρήματος δεν αλλάζει μόνο δέρμα αλλά και ψυχοσύνθεση. Μασουλώντας λίγα τραγανά και παγωμένα κεράσια που η τιμή τους μ’ έκανε να θυμηθώ το “παφ και τάληρο” αποφάσισα να περάσω ένα ακόμα ευχάριστο απόγευμα βλέποντας back to back τον “Δράκο” και το “Δι’ ασήμαντον αφορμή”.
Υ.Γ.
Αργότερα ίσως δω το εξπρές του Μεσονυκτίου.
«μΥδράλιο, ρώσικη σάλατα». © Γιάννης Κακούρης.
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση με αναφορά στην πηγή.
