Τελευταία μέρα του μήνα κι η κρίση μας καλά κρατεί. Τα απόνερα της απώλειας του πατέρας της μικρής η άμπωτη της απώλειας του πατέρα της Αν και η παλίρροια της εφηβείας μάς έχει κάνει το μυαλό τρύπες. Ούτε εμείς ακόμα δεν έχουμε ακόμα καταλάβει, πόσο μάλλον χωνέψει, όλες αυτές τις κοσμογονικές για εμάς αλλαγές και νομίζω πως προσπαθούμε να ξεπεράσουμε τη πραγματικότητα αγνοώντας την. Αλλά η πραγματικότητα έχει πάντα το πάνω χέρι, ανεξαρτήτως άγνοιας ή ονείρων.
Έχω να πάω σε ταξίδι περίεργο κι η Αν πάλι γκρινιάζει κι εγώ την άφησα να γκρινιάζει κι έκανα μια μικρή αλλαγή για να γυρίσω λίγο πιο γρήγορα από ότι υπολόγιζα. Αν μη τι άλλο, μετά τα θέματα υγείας, το να είμαστε μαζί είναι πολύ σημαντικό για το σήμερα και για το αύριο μας.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι μια ακόμα απόδειξη του απόλυτου νόμου της φύσης, το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Κι όποιος νομίζει πως η κοινωνία των ανθρώπων και των εθνών είναι μακριά και πάνω από το ζωικό βασίλειο, κοιμάται βλέποντας στα όνειρα του διαφημίσεις της Lidl.
«μΥδράλιο, η ζωή κατά λάθος επίτηδες». © Γιάννης Κακούρης.
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση με αναφορά στην πηγή.
