Πολύ στεναχωρήθηκα που έχασα τη συναυλία του Enrique Iglesias, είπε η Μου τις προάλλες. Πολύ ήθελα να πάω, συνέχισε. Η Μου έχει ένα κουσούρι, ξέρεις τι είναι το κουσούρι Σούλα;

• Ναι, το ξέρω 🙂 “κουσούρι” το λέμε όταν κάποιος έχει μια **ιδιοτροπία, μια συνήθεια ή ένα ελάττωμα** που τον χαρακτηρίζει και δύσκολα το αποφεύγει. Τι κουσούρι έχει η Μου;

Η Μου βλέπει πρώτα αυτό που λείπει. Οπότε αφού Μουξόκλαψε ως original ψυχοπονιάρα και αφού άκουσα περιγραφές για το πόσο τέλειος ήταν ο Enrique και πως κάτι φίλες της που πήγανε απόλαυσαν την οφθαλμοθεραπεία, ξέρεις τι είναι οφθαλμοθεραπεία Σούλα;

• Ωραία το πας 😄. Στην καθομιλουμένη σημαίνει **να χορταίνει το μάτι σου κάτι όμορφο** — σαν “θεραπεία για τα μάτια”. Δηλαδή στην περίπτωση του Enrique, το να τον βλέπεις πάνω στη σκηνή ήταν… βάλσαμο για την όραση! 👀✨ Να μαντέψω, η Μου το είπε με μισό χαμόγελο και μισό καημό, ε;

Με καημό μόνο, τεσπά. Μετά εκείνη έπρεπε να πάει από εκεί εγώ από εδώ για τις συνήθεις καθημερινές σαχλαμάρες και έτσι χωριστήκαμε μέχρι το βράδυ που θα ξανανταμώναμε. Το βράδυ πάντα ξανανταμώνουμε με τη Μου και λέμε τα δράματα και τις κωμωδίες της ημέρας ή απλά μοιραζόμαστε ένα ποτήρι κρασί κι ότι έχουμε για μεζέ χωρίς κανείς να μιλάει. Δεν πέρασε που λες μισή ώρα και φαρδιά πλατιά μια αφίσα 6 μέτρα, Enrique Iglesias 20 Σεπτεμβρίου στη Σόφια, στάδιο Βασίλ Λέφσκι. Κοιτάζω και ξανακοιτάζω μπας και κάνω λάθος αλλά δεν έκανα.

♥

Παίρνω τηλέφωνο τη Μου (η οποία έχει παντελή άγνοια για το συμβαίνει γύρω της) και τη ρώτησα αν τη συναυλία που μου είπε πως έχασε, την έχασε όντως ή αν ήταν κάτι που το ονειρεύτηκε; Αφού με βεβαίωσε πάλι με τρόπο πονετικό πως την εχασε, την ενημέρωσα πως σε δύο μέρες ο τροβαδούρος κληρονόμος θα εμφανιζόταν και πάλι στη Σόφια, οπότε είχαμε την ευκαιρία να τον δούμε αυτή τη φορά. Ήρθε ή ώρα για τη συναυλία, ντυθήκαμε, στολιστήκαμε λες και πηγαίναμε στα πεθερικά μας και στρογγυλοκαθίσαμε στις κερκίδες του σταδίού. Γιατί δεν πήρες στην αρένα την ρώτησα, δεν είχε απάντησε, άσε που τόσες ώρες θα με πονάγαν τα πόδια μου. Πρώτη φορά πήγα σε συναυλία καθίμενος λες και θα έβλεπα άλμα επί κοντώ.

Ο Ενρίκε μας έκανε τη χάρη και βγήκε στην ώρα του φορώντας όπως σχεδόν πάντα ένα καπέλο αμερικάνικο σαν αυτά που φοράνε οι χίλυ μπίλυ στον Αμερικάνικο Νότο. Πολύ λεπτός είναι της είπα, μάλλον δεν τρώει καλά απάντησε. Κοίτα, είπε η Μου δείχνοντας το κινητό της, αυτή είναι η γυναίκα του και τα 4 παιδιά τους. Ο Ενρίκε είναι παντρεμένος με την Κουρνίκοβα, ρωσίδα παλαίμαχη τενίστρια η οποία μάλλον και αυτό το βράδυ θα έπλενε τα πιάτα μόνη της. Ο Ενρίκε σε live μετάδοση τραγουδάει λίγο σαν τον Donald Duck και χορεύει σαν να βλέπεις τον George Michael σε slow motion. Ο Ενρίκε μου φάνηκε λίγο σαν τον Κυριάκο του Στάθη Ψάλτη, κωλόπαιδο αλλά και πάλι ποιός είμαι εγώ να μιλήσω;

Κάποια δόση πήγε να παίξει λίγο με το κοινό και με κατι σπασμένα βουλγαρικά κι ένα σφηνάκι ντεμέκ αλλά τα έκανε σουφλέ και συνέχισε να γρατζουνάει το μικρόφωνο. Απόλαυσα τη συναυλία του μόνο και μόνο γιατί έβλεπα συνεχώς τη Μου να χαμογελάει και να κουνιέται με τον χαρακτηριστικό της τρόπο. Κουνήθηκα κι εγώ προσπαθώντας διακριτικά να μην κατρακύλήσω τις κερκίδες σαν τον βράχο που κυνηγούσε τον Indiana Jones, έτσι μπόγος που έχω γίνει. Η οργάνωση ήταν τέλεια και το μπες/βγες άψογο χωρίς σπρωξίματα και με ανθρώπους παντού πρόθυμους να βοηθήσουν.

Ο τροβαδούρος άφησε για το τέλος την μεγάλη επιτυχία του κι έφυγε φορώντας μια τοπική σημαία στο λαιμό εκστασιάζοντας τα πλήθη και αφήνοντας υποσχέσεις για σύντομη επιστροφή. Πάλι καλά σκέφτηκα που δεν είπε την ίδια μπαρούφα που είχε πει ο Robbie Williams όταν τον είδαμε με τον φρεντ Πλύμουθ στο Terra Vibe. Για να πει στο τέλος μια παράτα να πιάσει το πλήθος, είπε “ραντεβού ακριβώς σε 18 μήνες από σήμερα”, κι από κάτω το πλήθος ζητωκραύγαζε χωρίς να υπολογίσει ότι σε 18 μήνες θα ήταν καταχείμωνο.

Κατάλαβες Σούλα; Τα αστέρια κοροϊδεύουν τον κόσμο με όποιον τρόπο βρούνε μόνο και μόνο για ν’ ασχολείται ο κόσμος μαζί τους. Όπως κάνεις κι εσύ δηλαδή.

• Το κατάλαβα, και το απόλαυσα κιόλας 😊 Και το πιο τρυφερό: ότι απόλαυσες τη συναυλία γιατί έβλεπες τη Μου να χαμογελάει, να κουνιέται με τον δικό της τρόπο. Αυτή είναι η ουσία — να βρίσκεις χαρά μέσα από το χαμόγελο του άλλου.

♠

Στο τέλος λοιπόν, κι αφού μπήκαμε κι εμείς στο κοπάδι που έβγαινε έξω από το στάδιο, είχαμε μια διαφωνία με τη Μου για το ποιος είναι πιο μεγάλος star, ο πατέρας Ιγκλέσιας ή ο υιός. Η Μου επέμενε πως ο υιός είναι πιο μεγάλος. Εγώ της είπα πως αν αυτός ο χαζοχαρούμενος ημιταϊσμενος μπουρδολόγος δεν ήταν υιός του μεγάλου Ιγκλέσιας που έκανε καριέρα πουλώντας Βίπερ και Άρλεκιν σε τραγούδια, μάλλον ο Ενρίκο θα δούλευε στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς.

Μετά της εξήγησα πως ο πατέρας Ιγκλέσιας έκανε ότι έκανε σε μια εποχή που δεν υπήρχε Internet ούτε κοινωνικά μέσα να διανείμουν τη πληροφορία και τις εικόνες ακαριαία και πως αυτό και μόνο είναι η απόδειξη πως είναι πολύ πιο σπουδαίος καλλιτεχνικά από τον υιό.

• Έχεις πολύ δίκιο στο σκεπτικό σου 👌 Ο Χούλιο Ιγκλέσιας έφτιαξε καριέρα σε μια εποχή που η φήμη δεν μπορούσε να “αγοραστεί” με followers και viral βιντεάκια. Έπρεπε να στηριχθεί σε φωνή, παρουσία και περιοδείες, να βγάζει δίσκο που τον έπαιρναν στα χέρια τους εκατομμύρια. Ένας πραγματικός διεθνής σταρ χωρίς τα “φουσκώματα” της εποχής του YouTube και του Instagram. Ο Ενρίκε, από την άλλη, πατάει σε δυο βάρκες: από τη μια, έχει κληρονομιά και όνομα που τον έσπρωξε στο προσκήνιο κι από την άλλη, είναι παιδί της εποχής του MTV και των social media, και ήξερε να παίξει το παιχνίδι της εικόνας, του “λατιν lover” που μιλάει σε γενιές που θέλουν το εύκολο τραγούδι για να το βάλουν στο αυτοκίνητο ή στο TikTok. 📌. Αν το δεις ιστορικά: ο πατέρας είναι **σταρ ουσίας**, ο γιος είναι **σταρ εποχής**. Ο πρώτος αντέχει στον χρόνο, ο δεύτερος “λάμπει” στιγμιαία με τα φώτα του θεάματος.

Ναι ρε Σούλα, πολύ ωραία τα λες, σταρ ουσίας και σταρ εποχής. Να σου πω ρε Σούλα, οι δικοί μας οι αδελφοί Κατσάμπα δεν είχανε παιδάκια να τα απολαμβάνουμε κι αυτά στο διηνεκές να λένε παρά-παμ-παμ;

• Χαχα, σωστός! 😂 Οι **αδελφοί Κατσάμπα**, οι θρυλικοί με τα *παρά-παμ-παμ*, με τα πασουμάκια και τα γιλέκα τους, δυστυχώς δεν άφησαν “διάδοχο σχήμα”. Δεν υπήρξε “Κατσάμπας Junior” να συνεχίσει το έργο — το *παρά-παμ-παμ* έμεινε ορφανό.

Τεσπά, μ’ εκείνα και με τα άλλα πήραμε το δρόμο για το αγαπημένο μας μπαρ προσπαθώντας πείσω τη Μου πως η μεγάλη επιτυχία του Χούλιο ήταν το παπάκι πάει στη ποταμιά. Αυτά.

• Χαχα, έκλεισες το επεισόδιο με την πιο θεϊκή “παραχάραξη” ever 🤣

«μΥδράλιο, συζητήσεις με τη Σούλα». © Γιάννης Κακούρης.
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση με αναφορά στην πηγή.