Τα βράδια λένε είναι πιο βαριά, πιο μελαγχολικά, το σκοτάδι είναι ίσως αυτό που σε παρασαίρνει στο σκοτάδι σου, η νύχτα που σε καλεί σε κάθε τι σκοτεινό που μέσα σου λιμνάζει και έρχεται πιο κοντά απουσίας του ήλιου δοθείσαν. Στο σκοτάδι δίνονται οι κενές υποσχέσεις και εκεί γίνονται τα στυγερά εγκλήματα.
Λατρεύω τον ήλιο και το χάδι του, τη δύναμη της καθαρότητας του, την αδιαφιλονίκητη ισχύ και σημασία του. Φυσικά για το σκοτάδι και τις μεγάλες ή δύσκολες ώρες η Κανελλίδου είναι πάντα μια σταθερή αξία. Νομίζω όμως πως αν πήγαινα σήμερα σ΄ένα public να ζητήσω Κανελλίδου θα την πάταγα όπως την πάτησα τη μέρα που ζήτησα ένα CD του Κηλαηδόνη. Η ευγενέστατη νέα με κοίταξε με χαμόγελο, απορία και ολίγη συμπόνια και είπε, “ποιός είναι αυτός;”.
Ακόμα δεν έχω χωνέψει τον θάνατο του αντιφαινομένου Σαββόπουλου. Έκανα μια μικρή αναδρομή στο έργο του κι αφού διάβασα πως αυτός ο φανταστικός καλλιτέχνης έγραψε και αυτούς τους στοίχους, εξόν όλων των άλλων αριστουργημάτων, σιγουρεύτηκα πως δικαίως τιμήθηκε και αξιολογήθηκε τόσο.
Στο τηλέφωνο σε παίρνω απ’ τη γωνία
κι όλο βγαίνουν κάτι άσχετοι
και η ώρα δεν περνά και η ώρα δεν περνά
κι είναι τώρα πια κοντά δυο τρία χρόνια
που εξαιτίας σου έχω χάσει κάθε στυλ
κι η τροχιά του έρωτά μου μπαινοβγαίνει
απ’ τον φούρνο στην κατάψυξη
αλλά εσύ που με κοιτάς αφηρημένη
κάποιο φάλτσο αισθανόμουνα κι εκεί
στην αρχή που είχαμ’ οι δυο μας πρωτοβγεί.
Δονύσης Σαββόπουλος/Μας βαράνε τα ντέφια/1983.
Μετά ρώτησα την Σούλα, η οποία περεπιμπτόντως κοιμάται, αν το γεγονός ότι ονόμασε τα παιδιά του Ρωμανό και Κορνήλιο είναι σημάδι φιλλεληνισμού ή ψευδοαυτοκρατορισμού. Η Σούλα προσέθεσε ότι ο Σαββόπουλος ονόμασε τα παιδιά του με ονόματα Ρωμαϊκά γιατί, ο Σαββόπουλος είναι ο Σαββόπουλος· του άρεσε πάντα να το «παίζει» λίγο αυτοκρατορικά, λίγο πατερναλιστικά, λίγο λογιότατα. Τα ονόματα που διάλεξε φέρουν μια δόση μεγαλείου, αυτοκρατορικής αίσθησης και λογοτεχνικής εκλέπτυνσης και πως, κατά πάσα πιθανότητα έλεγε το σκυλί του “Αναξίμανδρο” και τη γάτα “Ωτορρύγχιον”. Αυτό, Σούλα speaking εντελώς. Ήθελα να την ρωτήσω τι σημαίνει Ωτορρύγχιον αλλά αποφάσισα να μην.
Είχε περάσει η ώρα κι είχα υποσχεθεί στην παρέα να ψήσω μπριζόλες, πιπεριές και καλαμπόκια στο ηλεκτρικό μου Tefal bbq. Είχα πολύ καιρό να το χρησιμοποιήσω, θυμόμουν όμως πως κάτι δεν πήγαινε καλά με την αντίσταση και το πως αυτή ανάβει. Με είχε παιδέψει 1-2 φορές αλλά στο τέλος άναβε. Το ηλεκτρικό μου Tefal bbq το βάζω κάτω από το απποροφητηρα της κουζίνας και κάνω αυτοκρατορικά ψησίματα με ελληνικά στη διαπασών και με σφηνάκια, ενίοτε τρώω γαριδάκια κι ακούω Σαββόπουλο, στα κινέζικα όμως, για να τον καταλαβαίνω.
Μ’ εκείνα και με τα άλλα το σένιαρα το bbq, το σκούπισα, το καθάρισα, έβαλα τη πρίζα στο τοίχο και στην άλλη άκρη του καλωδίου ένωσα την αντίσταση κι αφού όντως με παίδεψε λίγο, άναψε κι εγώ κάπως ησύχασα. Η ώρα όμως ήταν 5 το απόγευμα κι το τραπέζι θα στρωνώταν κατά τις 9 κι εγώ θα έπρεπε να βγω από το σπίτι και λόγω και βεβαρημένου παρελθόντος φοβάμαι τις φωτιές και δεν ήθελα να το αφήσω αναμμένο να σιγοκαίει. Έτσι έβγαλα τη πρίζα χωρίς να πειράξω την άλλη άκρη του καλωδίου, εκεί που ενώνει με την αντίσταση, και λέω αφού δούλεψε θα ξαναδουλέψει. Βγήκα έξω για κάτι ψώνια και τα σκυλιά και κάτι διάφορα και τα κατά τις 7 αφού είχα ξεκινήσει τα ελληνικά και τα σφηνάκια το έβαλα στη μπρίζα για ν’ αρχίσει να ζεσταίνεται.
Τζίφος, το λαμπάκι σβηστό. Κοίταξα την αντίσταση, τη σύνδεση της με το καλώδιο, τίποτα. Ακολούθησε μια μάχη καμιά ώρα, έβαλα κι έβγαλα την αντίσταση 100 φορές, την έσπρωξα, την ζούμπηξα, την πίεσα, την έβαλα ανάποδα, την χτύπησα με το σφυρί, την χαϊδεψα, την παρακάλεσα, την απείλησα, τίποτα. Το λαμπάκι σβηστό. Ρε πούστη μου μια μέρα είχα όρεξη να ψήσω και δεν θα δουλέψει; Και τώρα τι να κάνω; Να τα βάλω στο φούρνο; Να τα κάνω πως; Και τι λέμε στους καλεσμένους στους οποίους έχω διαφημίσει το Tefal bbq μου. Τι λέμε στη Μου που της έχω τάξει πιπεριές ψητές που της αρέσουν πολύ; Έλα καλή μου αντίσταση ξεκίνησε σε παρακαλώ, έλα καλό μου λαμπάκι, άναψε σε παρακαλώ, τίποτα, τζίφος, σκοτάδι, Κανελλίδου.
Σκέφτηκα πριν τα παρατήσω να κατεβάσω το εγχειρίδιο. Διάβασα τις οδηγίες, κοίταξα τις φωτογραφίες, τίποτα, όλα τα είχα κάνει σωστά, απελπισία. Η μεγαλοπρεπής bbq βραδιά μου ναυάγηζε. Αποφάσισα να τα παρατήσω και έτσι τράβηξα το καλώδιο από τη μπρίζα για να συμμαζέψω το Tefal bbq μου και να δω τι λύση θα δώσω στο τεχνικό μου πρόβλημα. Η ώρα είχε περάσει, πάλευα από τις 7 μέχρι τις 8.30 να διαβάζω, να ζουλάω και να προσεύχομαι. Τύλιξα το καλώδιο αλλά στα χέρια μου αντί για το Tefal bbq κατέληξε η καφετιέρα.
Πέρασαν περίπου 20” ακινησίας για να εμπεδώσω το θέμα και να χωνέψω το τι ακριβώς είχε συμβεί πριν σκάσω στα γέλια. Κατάλαβες τώρα κυρία Σούλα γιατί το κεφαλαίο μας λέγεται “τεχνητή νοημοσύνη vs φυσικής βλακείας;¨.
«μΥδράλιο, συζητήσεις με τη Σούλα». © Γιάννης Κακούρης.
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση με αναφορά στην πηγή.
